Setka” została zaprojektowana jako możliwie tani i prosty w wykonaniu jacht kabinowy dla 4-osobowej rodziny. A skąd nazwa? W 1986 roku koszty prototypu zmieściły się w 100 tys. złotych. Pomimo upływu lat konstrukcja nie chce się zestarzeć, a budowniczowie mówiąc o pierwszych wrażeniach podkreślają wygodę i szybkość „Setki”. Jacht jest nie wywracalny i niezatapialny, a jego niewielki ciężar ułatwia transport. Zaprojektowano szeroki kadłub o wysokiej wolnej burcie i nadbudówce sięgającej od burty do burty. „Setkę” cechuje bardzo wygodne i przestronne wnętrze. Wokół umieszczonego na skrzyni mieczowej stołu może zasiąść nawet osiem osób. Bagaż mieści się w forpiku, jaskółkach burtowych, pod kojami oraz w bakistach rufowych. Wysuwany spod kokpitu kambuz może być w czasie upałów wystawiany do kokpitu. Na szerokich kojach mogą spać wygodnie cztery dorosłe osoby. Jeżeli zrezygnujemy z jednej hundekoi to na prawej burcie, bezpośrednio przy zejściówce, możemy zabudować wygodne pomieszczenie toalety. Kokpit jest dwupoziomowy, odpływowy. Płetwy miecza i steru podnoszone obrotowo fałami wybieranymi z kokpitu. Przyjęte ożaglowanie nie wymaga stosowania kabestanów. Kadłub jest stosunkowo wąski w KLW, co zapewnia mu, wraz ze sprawnym ożaglowaniem, dobrą prędkość. Wymaga jednak zastosowania balastu. Dzięki wysokim burtom „Setka” żegluje wyjątkowo sucho. Kształty kadłuba sprawiają, że przy zwiększającym się przechyle nie występuje odczuwalny wzrost nawietrzności. Niewielkie zanurzenie z podniesionym mieczem pozwala wychodzić bezpośrednio na plażę. Szeroki, wygodny pokład oraz kokpit są doskonałymi miejscami do opalania dla całej załogi. Sklejkowy kadłub może być wykonany klasycznie lub metodą szycia i sklejania. Przewidziano maszt drewniany lub z profilu aluminiowego. Balast w postaci zbiorników napełnianych wodą umieszczonych pod kojami (można zastąpić wewnętrznym balastem stałym). Podczas przeprowadzonej próby stateczności prototyp wstał z przechyłu 90^o z zawieszonym na topie ciężarem 23 kg.  Wersja balastowa „Setki” została zaprojektowana (w 1991 r.) w nadziei na otwarcie wód przybrzeżnych i zalewów dla małych łódek. Ponieważ „Setka” żeglowała bardzo sucho nawet na dużej fali, posiadała bardzo mocną konstrukcję, wystarczyło zastosowanie zwiększonego i niżej położonego balastu, by uzyskać jachcik o dużej dzielności morskiej. Zmiany konstrukcyjne kadłuba polegają na rezygnacji z zewnętrznej stępki, zdwojeniu poszycia pasa dennego, wzmocnieniu wzdłużników dennych i zastosowaniu mocnych dębowych denników w obrębie balastu. Balast to 180 kg ołowiu w spawanej płetwie o masie 40 kg.

Specyfikacja techniczna: